De unieke Douglas F5D Skylancer (NASA 802) van Neil Armstrong. (Jan Buitenhuis, Wapakoneta OH, 15 september 2016)

 

In september jl. maakte ik een combireis naar Michigan en Ohio. Doel was om het US Air Force Museum te bezoeken, de Air Zoo, Willow Run Airport en de AOPA fly-in op W.K. Kellogg Airport bij Battle Creek. Op donderdagochtend 15 september vloog ik met een vroege Delta-vlucht naar Detroit Metro, waar ik na aankomst direct per auto ruim 300 km naar het zuiden reed. Ik overnachtte in Troy, iets ten noorden van Dayton. Onderweg stopte ik bij het Armstrong Air and Space Museum, pal naast de snelweg, waar op de parkeerplaats de unieke Douglas F5D Skylancer staat tentoongesteld. Neil Armstrong vloog begin jaren zestig met dit toestel om te simuleren wat twintig jaar later de Space Shuttle zou worden. Toen al. . . maar er kwam een Apollo-programma tussen.

Zo ziet de nieuwe hangaar van het US Air Force Museum eruit, gefotografeerd vanaf het balkon naar rechts met de North American XB-70A 62-0001 prominent in beeld. (Jan Buitenhuis, US Air Force Museum, 16 september 2016)


Voordat ik aan de lange rit naar Kalamazoo begon, stopte ik eerst weer in Troy om het Waco Field te bezoeken, waar ooit de Waco-vliegtuigen werden gebouwd. Er is ook een Waco-museum met de oudste Waco-modellen, sommige als replica. Heel toevallig werden er voorbereidingen getroffen voor een Waco fly-in op zaterdag en waren de eerste deelnemers al binnen gekomen op de grasbaan. De meeste modellen waren van de F-serie (open dubbeldekkers), met een enkele Waco van de D-serie (gesloten tweedekkers) en de SC-serie (standard cabin biplane), twee Great Lakes en een paar andere merken. Er kon ook een rondvlucht worden gemaakt in de N43016, maar er stond al een lange rij en ik moest door.

De meeste waargenomen Waco’s waren open dubbeldekkers (F-serie), maar er was ook één exemplaar met gesloten cockpit (D-serie) uit 1934, namelijk de S3HD N14048 . . . . . .
 
 

 . . . . . . .en ik zag één exemplaar van een Waco met een gesloten cabine (SC-serie) uit 1937, namelijk de YKS-7 NC17474.
(Jan Buitenhuis, Waco Field OH, 16 september 2016)
 
 

Eén van de vele nieuw gebouwde Waco’s (2013) was de YMF-F5C C-FUNW - duidelijk gekocht voor de lol. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)

 

Zes keer per jaar wordt er een AOPA fly-in gehouden op locaties verspreid over het land. Daar komen enkele honderden vliegtuigen op af, afhankelijk van het weer en de locatie. Dit jaar werd een record gevestigd met bijna 700 vliegtuigen op Bremerton National Airport in de buurt van Seattle. Maar in Michigan had ik een beetje pech, want vrijdagnacht begon het hard te regenen en toen ik ’s ochtends om 8 uur op W.K. Kellogg Airport stond (inderdaad, die meneer van de cornflakes), regende het nog steeds.

Maar niet getreurd, met de paraplu in mijn linkerhand en de camera in mijn rechterhand ging ik systematisch alle vliegtuigen op het tentoonstellingsterrein fotograferen. Zelf houd ik meer van bewolkte foto’s dan van zonovergoten foto’s, dus het licht vond ik geen probleem. Tussendoor nuttigde ik uiteraard een pancake breakfast (compleet met hamburgers), want dat hoort erbij en ik had een enorme honger.

Er stonden ongeveer 50 vliegtuigen tentoongesteld, oud en nieuw door elkaar, waaronder ook weer tien Waco’s F-serie. Een Tecnam P 2006T was een van de weinige Europese modellen en een van de nieuwste. Een Cessna 182 met canards was misschien wel de meest opmerkelijk kist; vermoedelijk gaat het hier om een King Katmai STOL-conversie. De Bonanza N1733G is de wereld al eens rond gevlogen.

Een selectie:

Anders dan bij de Bonanza’s met V-staart, komt bij een Beech 33 een klein achterraam maar weinig voor. Deze Beech A33 N9348Y stamt uit 1960.
(Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)


Oude modellen Cessna’s 172 van het subtype B zie je ook niet veel. Dit is de N66BD uit 1960. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)


Dat de Cessna 210A is afgekeken van het model 182C of 182D is duidelijk te zien op deze foto. Uiterlijk is alleen de ‘kin’ anders. Deze N9494X is gebouwd in 1961. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)
 
 

Bij de Cessna 182E is de rug al verlaagd, maar het achterraam is nog rechthoekig. Als zodanig werd deze N3210Y in 1962 gebouwd.
(Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)


Nog een bijzondere variant van de Cessna 182: een model Q met (vermoedelijk) een King Katmai STOL-conversie, inclusief canardvleugel. Dit toestel met registratie N5388N wordt dan ook als bush plane gebruikt. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)


Ook de Aviat Husky N260WY kan met zijn grote tundra tires als bush plane worden gebruikt. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)


Gewoon een mooie ‘Reimagined’ Cessna 152, de N104UC. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)


Daarna te voet naar Duncan Aviation, een groot onderhoudsbedrijf voor de zakelijke luchtvaart. Behalve zakenvliegtuigen stonden hier diverse lokaal gestationeerde sportvliegtuigen, ook weer veel oud en een beetje nieuw spul, waaronder een Cessna 162. Het meest opmerkelijk waren twee turbo-Dakota’s, volgens mij een BT-67 en een DC-3T, beide (ex) van Dodson. Hier in totaal een stuk of 35 kisten gefotografeerd.

Alhoewel deze Beech 58 Baron N133Z als instructional airframe niet meer vliegt, blijft hij toch interessant in de kleuren van de vorige eigenaar, de US Forest Service.(Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)



Volgens internet is deze DC-3T (C-47TP) de voormalige USAF 44-76981, die later ook in Nieuw-Zeeland en op de Comoren zou hebben gevlogen. Hier (ex) Dodson International Air Services als N81907. Afgaand op de registratie-suffix N467BS is het toestel op de foto hieronder een Basler BT-67, ook (ex) van Dodson. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)

Om tien uur was het gestopt met regenen en rond het middaguur brak de zon door. Ik liep weer naar een ander deel van het grote veld, naar waar de bezoekende kisten stonden geparkeerd, meestal in het gras. Hier stonden een stuk of 90 vliegtuigen, waaronder een aantal zeldzame subtypes. Vooral de Cessna 210A, die ik eerst aanzag voor een 182C of D, en de Cessna 182E met zijn grote achterramen waren een echte verrassing. Er stonden ook twee Cessna’s 172B en een Beech A33. Een vreemde eend in de bijt was de Questair Venture en een voor mij onbekend model Pitts: Model 12. Een paar Pipers 28 waren Canadees geregistreerd.

Wat vooral opviel was dat het merendeel van de vliegtuigen al op leeftijd was en bijna altijd van Amerikaanse makelij: Beeches, Cessna’s, Mooneys, Pipers en Cirrus. Er stond maar één moderne ultralight tussen, namelijk een Flight Design CTLS.

Tussen de vele halve-eeuwelingen stond een enkele jonge kist, waaronder deze Cessna 162 N9993W. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)

Het enige jonge vliegtuig van Europese makelij op Kellogg was deze Flight Design CTLS N866RS. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)

De N393EX is een Pitts model 12, weer eens wat anders dan een S-1 of S-2. (Jan Buitenhuis, W.K. Kellogg Airport, 17 september 2016)

Aan de overkant van de baan stond een C-12U (84-24376), maar ik liep door naar de West Michigan Aviation Academy in een verre uithoek van het veld. Hier stonden vijf kisten buiten, waaronder een Boeing 727-200F ex van FedEx, maar interessanter, een Beech 58 Baron ex US Forest Service (beide niet meer vliegend). Daar had ik wel een flinke tippel voor over.

 

Ondertussen had ik weer honger gekregen en nuttigde ik een late lunch. Rond drie uur vertrok ik naar de Air Zoo, ongeveer een half uur rijden van Kellogg Airport vandaan. Een uur om de vliegtuigen in dit museum annex (overdekt) attractiepark te bekijken moest genoeg zijn, als je je beperkte tot de main campus, waar de belangrijkste vliegtuigen staan. Het ging mij vooral om de XP-55 en de SR-71B (die in een zeer donkere hal staan), maar ook hier werd ik weer verrast door een stel onverwachte kisten, met name de collectie warbirds van de Navy met civiele regi’s en een GH-2 oftewel Howard DGA van de Navy (met serial).

Slechts een paar kisten kunnen met voldoende licht en/of ruimte gefotografeerd worden in de Air Zoo, waaronder deze Vultee Valiant 11676.
(Jan Buitenhuis, Air Zoo, Kalamazoo/Portage, 17 september 2016)


Ik besloot de dag met een blik op het naastgelegen vliegveld Battle Creek International Airport (dat dus niet bij Battle Creek ligt). Een rustig veld met sportvliegtuigen, bizprops en een enkele regional jet van Delta. Ik noem drie kisten:

 

De volgende dag op mijn gemak via Willow Run weer terug naar Detroit Metro. Onderweg kwam ik langs het veld Jackson County Airport, waar vooral de Cessna’s 310 en de Aero Commanders 500 opvielen. Ook stond er een leuke T-33 als monument.

 

In de hangaar van The Frequency Finders stonden onder andere Bonanza’s met staartantennes:

 

Twee oudere modellen Aero Commander 500B vleugel aan vleugel, de N630KC en de N716TC. (Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)

 

Het vliegveld van Ann Arbor sloeg ik over ten faveure van Willow Run, alhoewel achteraf bleek dat er genoeg tijd was geweest.

Een van de oude vrachtvliegtuigen van Kalitta Charters in nieuwe kleuren en met winglets, de Boeing 727 N729CK. (Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)


Op weg naar het General Aviation gedeelte zag ik twee bijzonderheden: een gestreepte grondeekhoorn van dichtbij en een PB4Y Privateer in de verte, op een onbereikbare plek. Deze kist van het museum is al jaren niet waargenomen. Dichterbij komen lukte niet en ik liep op goed geluk de toegangshal van de hangaars binnen. Op verzoek werd ik vriendelijk binnen gelaten en even later stond ik pal naast de Privateer. Een hoog hek met gaas ertussen, maar ik ben geen kniesoor. Ik vroeg of ik de andere kisten op het platform en in de hangaar mocht fotograferen - en dat mocht. Ook hier een fijne mix van vliegtuigen, waaronder een prachtige Stinson Reliant en een Boeing 737 classic.

 

Lange tijd niet waargenomen deze Privateer N6813D van het Yankee Air Museum; nu geparkeerd op de plek waar ooit Liberators werden geproduceerd.
(Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)


Gewoon een mooie Stinson Reliant. Deze N43YF is ook eigendom van het Yankee Air Museum.(Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)


Aan de museumkant van het vliegveld ook een stuk of acht bizzers en kleiner spul, maar vooral trof ik meer classics aan in de vorm van drie DC-9-15’s, een DC-9-30 en een MD-83. Een DC-8, DC-9, 727, een 737… ben ik terug gegaan in de tijd? En als klap op de vuurpijl twee Mexicaans geregistreerde Convairs 640, waarvan de XA-UTH vroeger als PH-MAL in ons land vloog! De meeste van deze oudere bakken hebben geen ramen meer, want ze worden gebruikt voor transport van auto-onderdelen. Maar op zondag staan ze stil.

 

Voor het verre transport van auto-onderdelen worden nog oud(e) airliners gebruikt, vaak met gedichte ramen, zoals deze DC-9-15F N112PS. (Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)



Een maatje groter is deze DC-9-30F van USA Jet met registratie N208US. Zelfs de grootste variant van de DC-9 werd omgebouwd en ingezet als vrachtvliegtuig, in dit geval de MD-83F N831US.(Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)




Ook stil was het bij de hangaars met sportvliegtuigen, slechts een stuk of vier, vijf piloten kozen het luchtruim of knutselden aan een Stinson. Een van hen, de eigenaar van de Hiperbipe, vertelde mij dat dit ook hier de trend is: jongelui worden minder aangetrokken door het vliegen en in de weekends blijven de meeste hangaars dicht.

 

Het kan nog ouder. Het Mexicaanse Aeronaves T.S.M. vervoert auto-onderdelen met twee Convair 640’s waaronder deze XA-UTW. (Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)


Net terug van een rondje vliegen en stunten, deze Sorrell Hiperbipe N327HB. (Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)


En dan het museum. Momenteel ligt dit uit elkaar vanwege een verhuizing, met een paar kisten her en der op het veld en ook achter gesloten deuren. Maar de NF-101B Voodoo die ik wilde zien, stond er nog. Deze N-versie - special test, permanent - werd ooit gebruikt om schietstoelen te testen en heeft daartoe een uitstulping naast de cockpit. Overigens lag er een Tsjechische zwever achter, een LET L-13.

 

De laatste kist die hier moest worden opgemerkt was een Sabreliner met een uitsteeksel waar ooit een derde motor aan had gezeten. Nu één van de stored staande kisten.

 

Tussen het sloopwerk van het museum staat deze NF-101B Voodoo met serial 56-0235 die ooit werd gebruikt om schietstoelen te testen. Let op de uitstulping onder de cockpit. Pal achter de Voodoo ligt de Tsjechische zwever N2238, een LET L-13. Een bijzonder paar en allebei leuk.
(Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)

De laatste interessante kist van deze trip: de Sabreliner 60 N15HF die door het Michigan Institute of Aviation and Technology werd gebruikt om een motor te testen. (Jan Buitenhuis, Detroit Willow Run Airport, 18 september 2016)

 

Op Detroit Metro zie je weinig anders dan Delta Airlines en het laatste uur in de terminal zou saai zijn geweest als er niet diverse types in Delta-kleuren voorbijkwamen die je in Europa niet ziet: MD-90, Boeing 717, 737-900 met scimitar winglets, A319, ERJ-170 enz.

Op 19 september landde ik weer op Schiphol, heel toevallig precies honderd jaar nadat de eerste vlucht had plaatsgevonden vanaf Schiphol-Oost.

Tekst en foto's: Jan Buitenhuis